اما با تصویب تقویم خورشیدی در مجلس، ادارات دولتی، بنگاهها، مؤسسات اداری و اقتصادی و تجار و کسبه موظف شدند به جای ماههای حمل، ثور، جوزا، سرطان، اسد، سنبله، میزان، عقرب، جدی، از اسامی فروردین، اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد، شهریور، مهر، آبان، آذر، دی، بهمن، اسفند استفاده کنند. همچنین شش ماه اول سال سی و یک روز، پنج ماه دوم سی روز و ماه آخر 29 روزه در نظر گرفته شد. برای سالهای کبیسه هم 30 روز انتخاب و این تقویم به عنوان تقویم رسمی ایران پذیرفته شد.
طرح میرزا عبدالحسین خان وحیدالملک، وکیل طهران/ سال 1328ق/ 1287 ش
وحیدالملک در طرح خود نوشته است: «چون کلیه ادارات دولتی محاسبات خودشان را از روی تاریخ برجی معین کردهاند و تمام مستخدمین ادارات رسمی دولتی حقوق و معاملاتشان به همان نسق تأدیه و جاری میشود و برخلاف ادارات غیررسمی و معاملات عمومی از روی شهور قمری است، لهذا اختلاف کلی از این رو حاصل و موجب ضرر عموم مستخدمین دولتی در معاملات میشود. محض رفع این اختلاف طرح ذیل را به طریق طرح قانونی پیشنهاد مجلس مقدس مینمایم.
1- ابتدای هر سال در معاملات سالیانه اول برج حمل خواهد بود.
2- عموم معاملات ماهیانه از روی بروج محسوب خواهد بود.
توضیح: مقصود از معاملات قراردادهایی است که در آن قید مبلغ شده باشد، از قبیل اجاره و استجاره اجرت و حقوق کارگران و مستخدمین و منافع تجارتی و صرافی و غیره.
3- مواد اول و دوم از اول حمل 1328 در تمام ممالک محروسه ایران مجری خواهد شد.»